Buni Jezerce

5 kwietnia 2012
Adam Rugała

Mając do dyspozycji na całe Prokletije tylko 1 dzień w życiu, poświęciłbym go na wędrówkę do tego magicznego miejsca, jakim jest dolina Buni Jezerce.

Buni Jezerce (Buni i Jezerce, Buni i Jeserce, Buni i Jezerces) oznacza Dolina Jezior. Leży w Albanii, tuż przy granicy z Czarnogórą, na północ od najwyższego szczytu gór Prokletije - Maja Jezercë, do którego wiedzie stąd znakowana trasa.

Dolina położona jest na wysokości 1750 - 1800 m n.p.m. Otoczona jest strzelistymi i poszarpanymi sylwetkami wyższych o 500 - 600 metrów szczytów, jak np. Maja e bojs (2400 m) czy Maja e kokervhakes (2480 m).

Znajduje się tu 6 jezior - 5 mniejszych i 1 duże (w wyższej części doliny, położone na wysokości 1792 m, jedno z największych w górach Bjeshkët e Nemuna), zwane Liqeni i Madh i Buni Jezerce, czyli Wielkie Jezioro w Dolinie Jezior. Jego rozmiary oceniane są na 200 x 380 m.

Ważną kwestią jest pora roku, w jakiej zdecydujemy się odwiedzić to niesamowite miejsce. Późnym latem (np. wrzesień) większość jezior będzie wyschniętych (łącznie z tym największym). W dobrej kondycji ostanie się tylko najniżej położone jezioro. Jest to też niewątpliwie bardzo ciekawy widok, ale chcąc zobaczyć wszystkie jeziora w pełnej krasie, najlepiej wybrać się tu wiosną czy wczesnym latem.

Monumentalizmu i dziewiczości temu miejscu dodaje fakt, że istnieje mała szansa na spotkanie innych turystów - miejsce to nie jest jeszcze popularne. Czasem zapuszcza się tu pasterz z Katuna Ropojanskiego wraz ze swoim stadem owiec.

W niektórych miejscach doliny zapachnie nam dzikim czosnkiem, który tutaj rośnie.

Dojazd

Przeczytaj, jak dostać się do Vusanje, w dolinie Ropojana.

Trasa

Trasa jest znakowana; od Vusanje (1020 m n.p.m.) do Buni Jezerce trzeba wspiąć się na wysokość 1780 m n.p.m. Należy mieć na względzie, że sama dolina jest już po stronie albańskiej, dlatego trasa wymaga chwilowego nielegalnego przejścia granicy, czym raczej nie trzeba się przejmować. Przejście z Vusanje do Buni Jezerce zajmie 3 - 4 godziny.

Ze wsi Vusanje (42.525783°N, 19.844903°E) idziemy na południe, wgłąb doliny Ropojana. Po 2 km mijamy z prawej zejście do jeziorka Oko Skakavice, a chwilę dalej odbicie z lewej na szczyt Maja Rosit. Idziemy dalej, przechodząc od Vusanje przez znaczną część doliny Ropojana - ok. 5 km.

Następnie, natknąwszy się na żółte znaki na Zastan Ropojanski, Maję Jezercë i Maję Rosit możemy ostro skręcić w lewo, w las. Ta ścieżka doprowadzi nas do drogi do Zastanu Ropojanskiego. Istnieje też możliwość, by nie ścinać tego zakrętu wedle oznaczenia, tylko podążać dalej drogą, skręcając łagodnie o 180 stopni. Oba warianty się łączą, droga zaczyna się obniżać i, widząc już w dole na polanie chatę, docieramy do miejsca zwanego Zastan Ropojanski (lub Vusanjski Zastan, (42.489469°N, 19.815581°E)).

Mieszkająca tutaj pasterska rodzina jest bardzo sympatyczna i z pewnością miło będzie z nią zamienić parę słów i dowiedzieć się przykładowo, że pasterze zajmują się stadem owiec liczącym 600 sztuk! Parę minut za Zastanem znajdziemy na ziemi czarnego węża, z którego możemy zaczerpnąć świeżej wody. Wąż jest wkopany wyżej, a woda płynie z jakiegoś podziemnego źródełka, o które zadbali tutejsi pasterze.

Teraz czeka nas 400 metrowe podejście do doliny. Trasa pnie się zakosami przez las (odbicie na Maję Rosit). Po ok. 30-40 minutach wychodzimy z lasu i zaczynają do nas docierać pierwsze widoki. Na południu spostrzeżemy już wrota, za którymi otwiera się dolina 6 jezior. Do rygla zamykającego Buni Jezerce od północy idzie się jeszcze jakieś 15 minut.

Zaraz za ryglem, lekko schodząc ścieżką do doliny, natkniemy się na masywne, stare, przewrócone słupy graniczne (42.473556°N, 19.813311°E). Z jednej strony СРЈ (Federalna Republika Jugosławii), z drugiej RSh (Republika Albanii). Za nimi jest już więc Albania.

Na dojście do największego jeziora (Liqeni i Madh i Buni Jezerce), czyli de facto przejście całej doliny, potrzebujemy około 30 minut, ale z uwagi na piękno okolicy i urok mniejszych jeziorek, z pewnością zajmie nam to o wiele więcej.

 

Zainteresował Cię ten wpis? Może warto podzielić się nim z innymi?

Adam Rugała

Tagi: Albania, Buni Jezerce, Czarnogóra, góry, Prokletije