Wyprawy

Można próbować je jakoś definować, ale nie ma to większego sensu - prawdziwa wyprawa wymyka się ze wszelkich ram. Nieprzewidywalność, niepewność, ciekawość i chęć poznawania to nieodzowne towarzystwo w drodze.

Podróżnicy właśnie w tym upatrują szczęścia i sensu. Jest wiele sposobów życia podczas wędrówki, a każdy chce doświadczać czegoś innego. Może to głód przygody, a może pasja odczuwania. Z każdej wyprawy wraca się bogatszym. Nie na próżno mówi się, że podróże kształcą. Na wyprawie więcej jest pokory, spokoju oraz zrozumienia dla innych. Niebywałą radość daje poczucie wolności i świadomość, że nie wiesz, gdzie zaprowadzi Cię wybrana ścieżka. Prawdziwa swoboda to przywilej tego, kto wędruje nie planując daty powrotu - wtedy może nieskrępowanie smakować tego, co niesie ze sobą nowy dzień. W głowie i sercu pozostają obrazy miejsc oraz bliskość poznanych ludzi.

Motywów do wyruszenia w drogę nigdy nie brakuje, ale tak naprawdę podróż jest celem samym w sobie. Nie jest czymś odległym, abstrakcyjnym, czy nieosiągalnym - zaczyna się gdy tylko weżmiesz na ramię plecak i zamkniesz za sobą drzwi, a często już wtedy, gdy zaczynasz o niej marzyć, wytyczając, jeżdżąc palcem po mapie, nowe szlaki.

Wędrówka górska jest jeszcze bardziej niezwykła, bo bogatsza w przeżycia emocjonalne. Dzieje się tak dlatego, że przez góry prawdziwie obcujemy z naturą. Długa włóczęga przez góry to cieszenie się prostotą życia, a jednocześnie czas na odpoczynek ducha i nasycenia się pięknem otaczającego nas świata.

Są takie miejsca, gdzie zachwyca dzicz. To tam drzewa, łąki, śniegi mogą być pierwszymi świadkami nieśmiałych kroków człowieka. Miejsca obfitujące w zachwycające rośliny i zwierzęta. To tam możemy doświadczyć bajkowych widoków oraz chwytających za sercę i duszę spektakli granych przez nieomylną naturę. To tam woda z tryskającego źródła smakuje najlepiej.

W górach zdarzają się wspaniałe, niezwykłe rzeczy. Góry milczą, panuje tam cisza - obca pędzącemu światu. Możemy się tam spotkać z życzliwością i pomocą dla drugiego wędrowca - ludzie pozdrawiają się w ich narodowych językach, a towarzysze podróży mogą się prawdziwie poznać.

Nigdzie nie można być tak blisko nieba. W dzień podziwiać chmury, odczuwać wiatr na twarzy, często zmienną pogodę, która uczy rozwagi i respektu. Natomiast nocą - jak nigdzie - podziwiać odległe gwiazdy i wyczekiwać, co przyniesie kolejny dzień.

Wędrowanie to przyjemny trud, wyzwalający pozytywną energię, zrekompensowany ponad miarę radością, dla tych którzy kochają przygodę!