Maja Jezercë - 2694 m

5 kwietnia 2012
Adam Rugała

Maja Jezercë (Maja e Jezercës, Maja e Jezercit, srb. Jezerski vrh) to najwyższy szczyt Gór Północnoalbańskich (srb. Prokletije, alb. Bjeshkët e Namuna), jak i całych Gór Dynarskich. Roztacza się stąd niesamowita panorama na postrzępione okoliczne szczyty, głęboko wcięte doliny, góry leżące w 3 krajach oraz kilka innych pasm górskich (Komovi, Visitor). Przy odrobinie szczęścia zobaczymy nawet Jezioro Szkoderskie.

Informacje i charakterystyka

Maja Jezercë oznacza Góra Jezior - nazwa pochodzi od jezior w dolinie Buni Jezerce, leżącej na północ od szczytu.

Wczesnym latem 1929 roku wszystkie większe szczyty gór Bjeshkët e Nemuna, były zmierzone przez włoskich geodetów. Zaraz potem 3 brytyjskich wspinaczy (Sleeman, Elmalie, Ellwood) stanęło 26 lipca 1929 po raz pierwszy na szczycie. Potem Maja Jezercë była co jakiś czas z rzadka zdobywana. W czasie panującego w Albanii komunistycznego ustroju, szczyt nazwano Maja e Rinisë, czyli Góra Młodości, jednak nazwa ta nie przetrwała.

Jak to wygląda teraz? Znajdujący się na szczycie zeszyt wejść przez 5 ostatnich lat (2007 - 2011) zgromadził "na oko" 400 wpisów, czyli średnio w ciągu roku było tam zaledwie 80 ekip! Oprócz zeszytu wejść w kuferku pod krzyżem znajdziemy jeszcze pieczątkę z albańskim godłem.

Wedle summitpost masyw jest highly regarded as one of the last mountain wilderness areas in Europe. To prawda - wędrując w okolicy Maja Jezercë, która wciąż pozostaje stosunkowo dzika, można poczuć się prawdziwym odkrywcą.

Maja Jezercë zbudowana jest z dolomitu, który, jak wiadomo, bardzo się kruszy. Trzeba mieć na względzie wszystkie niebezpieczne sytuacje, jakie się z tym wiążą.

Nawet późnym latem utrzymuje się w niektórych miejscach śnieg. Wg angielskiej wikipedii: snowfall is so large that only in dry years do even the less exposed sections melt away.

Trasa

Od zachodu

Czyli od albańskiej strony z doliny Shala, przez Theth i Qafa e pejes.

Niestety nie będę się silił na opisywanie tej trasy, skoro nią nie szedłem. Obie drogi (od północy i od zachodu) łączą się tuż pod szczytem.

Od północy

Czyli od Czarnogóry przez Zastan Ropojanski dolinę Buni Jezerce i przełęcz między Maja e kokervhakes a Maja Jezercë.

Ku zaskoczeniu, trasa od strony czarnogórskiej jest oznakowana. W Gusinje albo w dolinie Ropojana odnajdziemy nawet żółte drogowskazy na Maja Jezercë. Trochę to dziwne, ponieważ przed doliną Buni Jezerce trzeba nielegalnie przekroczyć granicę. To tak, jakby Czarnogórcy do tego namawiali. Może to kwestia mniejszości albańskiej, jaka zamieszkuje tutejsze rejony, a może po prostu dogadania się służb obu krajów? Tak czy siak, nie przejmowałbym się nazbyt tą granicą.

Ponadto, trasę do przełęczy Qafa Emal rzekomo wyznaczyli jacyś Kosowarzy, ale nie wiem na ile to jest pewna informacja. Od przełęczy Qafa Emal szlak prawdopodobnie pomalowali członkowie klubu Karanfil z Gusinje, w 2003 roku.

Według znaków, na Maja Jezercë pójdziemy z Vusanje 20 km, 1700 m do góry, co wyceniane jest na 11:30 h. Szacunki te są jednak dość przesadzone - idąc składnym tempem trasa nie powinna nam zająć więcej niż 8-9 godzin.

Od przełęczy Qafa Emal wymagane chociaż lekkie obycie w skale, ostrożność z uwagi na sypki teren oraz odporność na ekspozycję.

Startujemy ze ścieżki przy największym jeziorze w dolinie , którą zaczynamy piąć się z prawej strony. Powoli kończy się roślinność - aż do samego szczytu będziemy się poruszać już tylko w skałach lub rumowiskach skalnych. Przekraczając wyraźny próg schodzimy po kamieniach kilka metrów w dół. Przed nami duży płat śniegu, który mijamy z lewej strony. Płat ten się oczywiście topi, więc jak nam się uda to możemy zlokalizować jakąś strużkę czystej wody.

Podchodzimy w skale, po czym zdecydowanie skręcamy w lewo (na południowy wschód). Teraz czeka nas lawirowanie między rozsypującymi się skałami i dość sporymi dziurami i szczelinami. Dochodzimy w ten sposób do wypełnionego śniegiem kotła (42.450917°N, 19.804711°E), położonego na wysokości ok. 2100 m.

Z karu idziemy dalej na południowy wschód, mając po prawej skaliste zbocza Maja Jezercë, aż do przełęczy Qafa Emal (2331 m, (42.447328°N, 19.813381°E)), pomiędzy szczytami Maja Jezercë a Maja i kokervhakes (na północy). Otwiera się stąd piękny widok na fragment albańskiej doliny Valbonë wraz z okolicznymi szczytami, natomiast północna ściana Maja Jezercë wygląda z tego miejsca bardzo masywnie. Zarówno podejście z przełęczy na szczyt jak i zejście zajmie około 1 godziny.

Droga, wchodząc w skały, pnie się ostro pod górę - miejscami trzeba używać rąk. Następnie czeka nas stromy i sypki żleb - podczas jego pokonywania trzeba uważać, żeby nie zjechać. Wyprowadza on na jedną z mniejszych bocznych grani, która oferuje bardzo bogatą panoramę - oprócz okolicznych szczytów widać przede wszystkim kocioł, z którego przyszliśmy, jak i zachodnią część masywu, z której to biegnie trasa od Theth.

Mijamy niewielkiego skalnego grzybka i idąc dalej wśród sypkich skał, przechodzimy przez boczną grań biegnącą na zachód, w kierunku szczytu Maja e kolacit. Po trawersie przez skaliste zbocze skręcamy wyraźnie w lewo (dochodzi niedaleko ścieżka od Theth) i lawirując między dużymi blokami skalnymi, osiągamy od zachodu grań. Stąd na sam szczyt (42.442247°N, 19.812469°E), na którym powinien zamajaczyć czerwony krzyż, pozostało zaledwie kilka minut.

 

Zainteresował Cię ten wpis? Może warto podzielić się nim z innymi?

Adam Rugała

Tagi: Albania, Buni Jezerce, Czarnogóra, góry, Maja Jezercë, Prokletije